Merak doğuştan gelir ve her çocuk öğrenmeye heveslidir. Her yeni bilgi çocukları heyecanlandırır. 3 yaşlarındaki çocukların en sevdiği ve bıkıp usanmadan sonsuza kadar sorabilecekleri bir soru “Niye?” dir(bu zaman zaman anne babaların sıcak ter dökmesine neden olsa bile). Peki ne oluyor da yaş ilerledikçe bu heves eskisi gibi yoğun olmayabiliyor. Öğrenmeyi etkileyen birçok etken var elbette ama biz bugün bir tanesi üzerinde durmak istiyoruz.
Mutluluk
Araştırmalar gösteriyor ki mutluluk, başarı ve motivasyon ile ilişkili (Hinton, C. Harvard Üniversitesi). Yani mutlu çocuk öğrenmeye daha hevesli…
Aklınıza hemen şu soru gelebilir; “O zaman, çocuğu sürekli sürprizlere boğmak mı gerekiyor öğrenebilmesi için?” Uzmanlar mutluluğu hayattan alınan keyif ve tatmin duygusu olarak tanımlıyorlar. Mutlu olmak sürekli hediyelerin alınması ya da hiç problem yaşamamak anlamına gelmiyor.
Aslında karşılaşılan problemleri çözebilmek, gerekli sosyal desteği alabilmek ve kişiler arası iletişim olmasıdır mutluluk. Evde ve okulda sevildiğini bilmek, güvende hissetmektir. Oyun oynamak, yaprakların arasında uzanmak, sıcak bir günde denize girmek, kış gününde dondurma yiyebilmektir. Arkadaşına sarılmak, öğretmeninin şefkatle bakmasıdır belki de… Annenin mis kokulu yemeği, babanın yere serilip seninle oyun oynamasıdır. Evde saklambaç oynayabilmek, parkta özgürce koşabilmek, gıdıklama oyununda en yüksek kahkahayı atmaktır. Yere düştüğünde babanın seni yerden kaldırıp ilgilenmesi, oyun oynarken annenin tatlı kahkahasıdır. Öğretmeninin yaptığın resmi duvara asması, arkadaşlarının seni oyuna çağırmasıdır. Aynı oyuncak için kavga ederken, birlikte oynamaya karar vermektir mutluluk. En sevdiğin kitabı okumak, en sevdiğin müzikte dans edebilmektir…
Ev ortamında mutluluğu sağlamak
Anne-baba ve çocuk arasındaki ilişki mükemmel olamaz (Osho, 2012),iniş çıkışlar, anlaş(a)mamazlıklar mutlaka olacaktır. -Meli ve -malı’lar ile ebeveynlik yapıldığında ise ilişki sekteye uğrar. Mükemmel olmayı denerken, ebeveyn doğallıktan uzaklaşır bu da hem ebeveynin hem de çocuğun mutsuz olmasına neden olur. Önemli olan ilişkideki AN’ı yaşayabilip iletişimi sürdürebilmektir.
Çocuğu mutlu etmek için anne babaların yapması gereken en önemli şey; çocuğu koşulsuz bir şekilde sevdiklerini göstermektir. Sevildiğini hisseden çocuk MUTLUDUR zaten. Anne babanın mutlu hissetmesi de çocuk için bir mutluluk kaynağıdır. Mutlu ebeveynlerin çocukları da MUTLUDUR… çünkü anne ve babayı kopyalar. (Osho, 2012)
Okul ortamında mutluluğu sağlamak
Bir çocuğun okulda mutlu olabilmesi öğretmeni ve arkadaşlarıyla kurduğu etkileşimle ilgilidir. Öğretmeni ve arkadaşları tarafından değer verildiğini bilen, okulda karşılaştığı problemler karşısında ihtiyacı olan desteği gören, söz hakkı olan ve sınıfında ve okul ortamında güvende hisseden çocuk mutludur.
Ve mutlu çocuk öğrenir!
Comments are closed.