Bizler şu an için güvenli evlerimizde sevdiklerimizle birlikte Nepal'de yaşananları üzüntüyle ve endişeyle takip ediyoruz. Kalbimiz sıkışıyor, acılarımızı, kayıplarımızı hatırlıyoruz, korkularımız depreşiyor. Bu aslında empati değil daha çok sempati gibi…
Biz eskiden 23 Nisan’da okulumuzda şarkılar söyler eğlenirdik, farklı ülkelerden gelen çocukları evimizde ağırlamanın heyecanını yaşardık, dünyanın farklı ülkelerinden çocukların gösterilerini seyrederdik... Çok önemliydi hiçbir sene kaçırmazdık.…
İlkbahar ile beraber doğaya bir canlılık geliyor ancak yine de baharın bir geçiş dönemi olduğunu unutmamak gerek. Bu geçiş dönemi , insanlar için fakında olmadan yorucu bir süreç haline gelebiliyor.…
“Derste ama sanki aklı başka yerde gibi…”, “Aslında çok akıllı bir çocuk, ama derse motivasyonunu bir türlü sağlayamıyor…” Eminim ki bu yazıyı okuyan pek çok kimseye (özellikle ebeveynlere&eğitimcilere) bu sözler…
“Biz toplum olarak sabırsızız.” cümlesini herhalde hepimiz defalarca duymuşuzdur. Sıkışan trafikte sonucu belli olduğu halde korna çalmak, asansörü beklerken düğmeye ard arda basınca asansör daha çabuk gelecekmiş hissiyle hareket etmek,…
« Previous Page — Next Page »
